Geloof, hoop en liefde

Geloof en liefde. De hoop ontbreekt. Ik las laatst dat hoop de verzekering is voor een gebroken hart. Als dat inderdaad zo is, vind ik het niet zo erg dat het hier niet bij staat. Al (let op) geloof ik niet dat die uitspraak klopt. Hoop houdt ons op de been. Hoop doet ons streven naar dat wat we nog niet bereikt hebben.

Hoop hangt nauw samen met dat waar ieder mens naar streeft: idealen. Ik heb niet zo veel idealen; gezond blijven, tijd doorbrengen met de liefde van mijn leven, een (nu eigen) dak boven mijn hoofd, een gevulde koelkast, een lekker bed en een motor die me brengt waar ik wil.

Het eerste werk ik aan, het tweede is vandaag helaas al weer drie maanden geleden en de rest heb ik op orde.

Waarop is dan mijn hoop gevestigd? Welk ideaal wil ik dan nog nastreven? Wat denk je zelf, nadat je dit hebt gelezen? Uiteraard wil ik tijd met haar doorbrengen. En ik blijf hopen dat dat gaat gebeuren. Anders blijkt die uitspraak toch te kloppen, maar dat weiger ik te (let op) geloven.

Liefde en liefhebben; een zoektocht naar het onmogelijk perfecte, schreef ik al eens. Ik wil daar aan toevoegen: een ideale situatie die ik wil nastreven en hoop te bereiken.

Geschreven naar aanleiding van een “testje” op Facebook.