Het gevolg van nullen en enen

Ik zit zeer regelmatig heen en weer te klikken op het internet.

Soms doe ik dat bij wijze van ontspanning. Dan bekijk ik filmpjes of documentaires die me interesseren. Zoals de geweldige film Konijn op zijn Berlijns (Mauerhase) van Konopa en Rosolowski. Het is een verhaal over de Berlijnse muur vanuit het perspectief van de konijnen die leefden in de ruimte tussen oost en west. Een schitterende metafoor.

Ik zoek ook zeer regelmatig informatie die ik nodig heb voor mijn lessen of om mijn stukjes te schrijven. Een paar keer per week bezoek ik mijn favoriete veilingsite, op zoek naar bepaalde strips, originele striptekeningen of boeken. Bovendien zet ik elke zaterdag via Youtube een muziekje op mijn Facebook in de rubriek Het alfabet RONd. Ja, dat internet is wel wat.

Ik kan ook wel een paar minpuntjes noemen. Elke klik die je doet, wordt wel ergens opgeslagen. Sommige mensen vinden dat geen probleem. Ik wel. En dat heeft aan de ene kant te maken met het onterechte gevoel van privacy. Dat hebben we al lang niet meer en het wordt steeds minder. Aan de andere kant menen sommige computers uit je keuzes voor bepaalde sites op te kunnen maken wat je interessant vindt. Gevolg: op je Facebook, Hotmail en zelfs je zoekpagina verschijnen advertenties. Logisch, dat levert geld op voor Facebook, Hotmail. Google en anderen, maar ik vind het niet alleen strontvervelend; het getuigt ook nog eens van de absolute stompzinnigheid van de algoritmen en de makers ervan die mij opzadelen met die advertenties.

‘Waarom dan?’ zul je vragen. Antwoord: de advertenties die ik te zien krijg zijn van sites en bedrijven die ik tóch wel bezoek. Ik zie vaak advertenties van mijn favoriete veilingsite. Waarom? Ik ga er toch wel naartoe en ik koop er ook regelmatig wat. Ik ben op zoek naar een paar motorhandschoenen bij de motorwebshop waar ik vertrouwen in heb en ik word gebombardeerd met advertenties van die webshop? Waarom? En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te noemen. Dus dames, als jullie ineens een advertentie voorbij zien schuiven waarop een rondborstige naakte dame je met zaadvragende ogen aankijkt, dan kun je er de donder op zeggen dat je partner een pornosite heeft bezocht.

Een volgend minpuntje wat ik wil noemen heeft te maken met de ziekelijk manier waarop de regeringen van bepaalde landen ons internetgedrag monitoren. Als je in een bericht bepaalde woorden zet, kun je ervan uitgaan dat je vanaf dat moment in de gaten wordt gehouden door

grote organisaties met namen die uit drie letters bestaan vanaf de andere kant van de grote zoute plas die ten westen van ons ligt. Ik verrot het, ik schrijf het hier echt niet op.

Volgens de statistieken van mijn site heb ik een aantal bezoeken vanaf dat hele grote land in het westen gehad. Hoe dan? Niemand kent mij daar en deze site staat nog in geen enkele zoekmachine en is eigenlijk alleen via mijn FB te vinden.

Oh maar wacht even. Ik schrijf natuurlijk in het Nederlands en op elke pagina staat wel een aantal maal het woord ‘i-s’. En ik had het over een aanslag in Turkije en over discriminatie. Tja, dat moet wel verdacht zijn.

Het internet: een zegen en een vloek.