Mijn eerste boek

Ik houd van lezen en daarom houd ik van boeken. Eén van de kamers van mijn huis is ingericht als een bescheiden bibliotheekje. Daar staat mijn bureau met tekentafel en een flink aantal boekenkasten. Ik heb een kleine 2000 boeken en het grootste deel daarvan staat in mijn bibliotheekje, netjes gerangschikt naar categorie. Zo heb ik een smalle boekenkast met boeken van en over Tolkien, een kast met Nederlandse literatuur en vertaalde literatuur, zoals Sartre, Goethe, De Beauvoir, Nabokov, Tolstoj en Kafka. Dan heb ik een aantal kasten met fantasy, avontuur en historische romans. Ik heb verder een kast met boeken over kunst, geschiedenis, theologie, filosofie en land- en volkerenkunde. En uiteraard een kast met mythen, sagen, sprookjes en legenden. Een hele plank bevat mijn Roodkapje collectie, inmiddels befaamd bij mijn oud-leerlingen, vooral die ene versie waarover ik wél vertel maar die ik niet tentoonstel.

Tja, boeken; je kunt er niet genoeg van hebben. Jaarlijks bezoek ik met één van mijn kinderen de grote boekenmarkt in Ahoy en de lokale boekhandelaar kent mijn naam vanwege de bestellingen die ik een paar maal per jaar plaats. Toen ik nog studeerde wilde ik elk boek dat ik las ook hebben. Daar ben ik maar mee gestopt. In de mediatheek van de school waar ik werk staan er nog een paar duizend die ik wil lezen en dat gaat teveel kosten. Bovendien heb ik daar echt geen plaats meer voor. Mijn boekenkasten staan bijna vol.

Het eerste boek dat ik zelf heb gelezen, voor zover ik mij herinner, was een boekje uit de Gouden Boekjesreeks: Wim is weg. Een schitterend geïllustreerd boekje over een blond jongetje dat op zijn rode fietsje op avontuur gaat. Hij wil helemaal naar Spanje. Ik heb het boekje verslonden en ongetwijfeld letterlijk stukgelezen.

Een jaar of vier geleden las ik dat Wim is weg herdrukt zou worden en ik nam mij voor het te kopen als ik het zou zien. En dat was vandaag...

Ik ging voor mijn verslaving naar de Multishop in ons winkelcentrum en daar zag ik hem staan; Wim is weg. Ik hoefde niet eens na te denken. Blij als het kleine kind wat ik ooit was, stapte ik met mijn nieuwste boek de winkel uit. Mijn eerste boek is nu mijn laatste boek. Wim is terug!

Foto: Ron Moreel