Er zijn grenzen
We kennen er allemaal wel eentje. Zo’n buurman of eigenwijze oom die op een verjaardag zit af te geven op de politie, omdat hij een bekeuring heeft gekregen voor te hard rijden.
“Het is toch bezopen? Krijg ik een bon van zeven tientjes voor te hard rijden op de Maaswijkweg. Ja, zeven tientjes. En ik reed net zestig. Wordt ik aangehouden door zo’n broekie die zich net scheert. Mijnheer u reed te hard zegt die zak. Laten ze godverdomme boeven gaan vangen!”
En hoe hard mag je op de Maaswijkweg? Vijftig. Als je zo dapper bent om het gaspedaal wat dieper in te trappen, moet je ook niet zeuren als daar consequenties aan vast zitten. Vijftig is vijftig. Niet eenenvijftig en al helemaal niet zestig. Ergens wordt een lijn getrokken.
Zo zit dat ook met rapport- en examencijfers. Bij een bepaald aantal punten ga je over of ben je geslaagd. Zit je daar onder, dan blijf je zitten of ben je gezakt. Er zijn mensen die dat niet willen begrijpen. “Mijn zoon blijft zitten omdat hij een tiende punt tekort komt. Dat is toch belachelijk? Het is maar één tiende punt!”
Ja, inderdaad. Het is maar één tiende punt. En die één tiende punt komt hij tekort. Tekórt. Te weinig. Niet genoeg om over te gaan. Misschien had hij iets harder moeten werken en het niet op die een tiende punt aan moeten laten komen. Sommige mensen willen het niet begrijpen.
Die mensen gaan dan klagen bij een schoolbestuur, of ze spannen een kort geding aan tegen de school. Hoe debiel wil je het hebben? Geef dat jong van je een schop onder zijn reet en houdt zijn telefoon een paar weken bij hem vandaan. Eens kijken of hij dan nog steeds zijn huiswerk niet leert.

Ik hoorde laatst een verhaal over een schoolbestuurder die kwam klagen bij een school, omdat die school zich strikt aan afspraken omtrent normering houdt. Of die school daar niet wat soepeler mee kon omgaan, want hij was de klagende ouders zat. Toen ik dat verhaal hoorde, viel mijn mond open. Je zou toch van zo’n bestuurder mogen verwachten dat hij een vuist maakt en de ouders vertelt waar het op staat? Nee, want dan moet hij werken voor zijn belachelijk hoge salaris. Het zou toch heel spannend zijn als de inspectie eens bij dat schoolbestuur ging kijken en praten. Maar dat gebeurt helaas niet. De inspectie komt alleen op scholen om te kijken of alle absenten wel braaf genoteerd staan en of er niet toevallig iemand met een P.A.-diploma en 36 jaar ervaring aan 2 VWO lesgeeft. Want dat mag nou eenmaal niet. Ergens wordt een lijn getrokken.
Sommige lijnen worden steeds soepeler gehanteerd. Zo kijkt niemand er meer van op dat er pubers van 16 jaar tot ’s avonds tien uur bij de supermarkt de winkel bestieren.
Ik heb de laatste jaren trouwens toch het idee, dat het hele midden- en kleinbedrijf draait op pubers. Dat wil zeggen; de grote ketens. Ik noem even Jumbo, AH, Kruidvat, Gamma, Action, Lidl, Karwei, Hema, en al die andere winkels die je in elke grote en middelgrote stad tegenkomt.
En als die kindertjes dan na een paar jaar wegens slaapgebrek onvoldoendes gehaald te hebben achttien zijn geworden, wordt hun contract niet verlengd. Want ja, ergens wordt een lijn getrokken.